10 Nisan 2013 Çarşamba

PİÇ TAHTEREVALLİ

Sallanmak güzeldir. Ama tahterevallilerden her zaman nefret etmişimdir. Yalnızken bi boka yaramadığını hissettiriyor insana. "Vay arkadaş" dedirtiyor kimi zaman, "yerden 1 metre bile yükselemeyecek miyim ben tek başıma?" Küçükken de sevmezdim zaten. Bineni de sevmezdim. Seveni hiçç sevmezdim. Bi gün çok istedim onla oynamayı kimsede yoktu ağladım bende; yoldan geçer biri, insanlık ederde gelip sorar niye ağladığımı, ben de söylerim, o da ben ağlamayayım diye oynar benle umuduyla. Böyle baya baya dana gibi ağladım. Köşedeki bakkal amcanın küfretmesiyle sustum. Kimse de gelmedi lan. Götüme baka baka eve döndüm. Travma kalmış tabi sevmiyorum piçi. Ama salıncaklar öyle değil. Çok uçmuşluğum var onlarda. Öyle bi dünyaya ışınlıyor ki seni; "Kimse olmasın siktir et, tek başına bulutlara gidebilirsin." Bulutlara dokunabilme umudu... Bi çocuğun yastığının altına ilk çıkan dişini koyup güzel bi perinin gelmesini beklerken uyuyor numarası yapması tadında hani. Yeniden başlamak gibi hayata... Yeniden başlamak demişken, bi ara ölsek ya devam etmeden önce yaşamın kalanına? Ya da yaşasak (GERÇEKTEN), yaşam bizi öldürmeden önce... Durmadan önce kalbimiz ölsek ya? Veya yaşamadan önce, nefes alsak? Sak.. Sak.. Sak... Bu da mı değil? E ne yapalım o halde? Saksı mısın oglum sen? Ne yaşayabildin ne ölebildin ulan. Eyvalah. Öldürelim o halde. Birini öldür. Tüm öfkeni ve tahterevallinin diğer ucundaki aptalı. Öldür onu. Yaşamayı ve ölmeyi öldür mesela. Kırık salıncağı ve bulutlara gidebileceğini söylediğinde, seninle alay eden herkesi! Topla hepsini bi yere, ve bi adam/kadın yarat hayalinde. Sonra, aşık ol ona. Öyle çok sev ki, her şey onda bulsun anlam. Aynaya bakma ihtiyacı duyma mesela. Ona bakmak yetsin kendini görmeye. Öpmeye kıyamamak fasa fiso. Delir onu öpmeye. Ve anlamsız olan her şey, bi an da anlamlansın sende, gözleri gözlerine değdiğinde. Sev lan işte. Çok sev... Sonra, ihanet ettir kendine. Uzaklaş, ve bi cinayet işle. Özgürsün korkma, düşünmek yok akıbetini hayallerde. İnsan hep yeniden başlamak uğruna hayata bi bahane arar kendine. Ve cezalandırmak ister kendini. Önce mutsuz olduğu için. Sonra, sahip oldukları için tanrıya şükretmediğinden kendine kızar. Bunlarla mutlu olamadığı için. Bu kez kendini suçlamak daha yoğun bi hale gelir bünyesinde. Ve yeniden başlamalıdır hayata herhangi bi sebeple. Bi şey olmalı ve yeniden başlamalı hayata, akıllanıp. Ne bileyim biri falan ölmeli mesela. Şimdi, her şey onda anlam bulmuştu ya hani. Onda topla dünyayı ve kendini. Al karşına ve çek tetiği. Ya da biraz psikopatça davranabilirsin. 16 yerinden bıçakla can çekişsin pezevenk. Boğazını falan kes ne bileyim o da senin fantazin. Öldür ama o piçi. Sonra otur ve öküz gibi ağla. Ama öküz gibi yani böyle böğüre böğüre. Sümüklerinin rengi kırmızıya dönene kadar. Ama öldür onu. Sonra sebebin bu olsun. En sevdiklerini kaybeden insan bi daha hiç bişeyi önemsemezmiş öyle kolay kolay. En sevdiklerini kaybet sen. Önemsemeyinceye kadar acı çekmeyi. Ama öldür onu. Öldür oglum. ÖLDÜR BAKK.. Neysah, çav bella. ... Ha bu arada aklıma gelmişken, S*KERLER LAN ÖYLE TAHTEREVALLİYİ.