Asla pişman olacağın şeyi yapma, dedi bana. Ama yaptığın şeyden de pişman olma, diye tamamladı cümlesini.
..
Ayaklarını yere vura vura, ya da parmaklarının ucuyla.. Nasıl çıkarlarsa çıksınlar hayatının eşiğinden insanlar, bir gün gelir hatırlarsın vaktiyle “anladım” sandığın zihninden yer kiralamış cümlelerini. Onu anlamadığını anladıkları bakışlarını bile, anlamayışını anlarsın.
Gün gelir, anlarsın.
Sebep olduğun haksızlığa hayıflanırken anlarsın her zaman haklı olamayacağını.
Aynı zamanda huzurun tadını, anlaşılmadığını hissettiğin her an için. Anlarsın ki, bir gün anlaşılacaksın.
Ve 2 kapı açılır olduğun yerde. Kendine olan güveninin gidişiyle seni selamlayan olgunluğun gelişi arasında beklerken bulursun kendini.
Vakti geldiğinde, adımına dikkat et.
Her şeyin değişeceği bir nokta yok meleğim.
Sana yalan söylemeyeceğim.
Birden bire olmayacak daimi güzelliğin.
Ama bir çok şeyin değişeceği noktada olduğunu hatırlamalısın. Nasıl olduğuna anlam veremesende, bunu zaten biliyor olacaksın.
Bugün o günlerden biri, aynı diğerleri gibi...
“Tecrübe iç yaşı olmadan edinilmiyor küçüğüm.
Hayatın teneffüsleri gamzelerinde gizli.
Bir bardak su niyetine sev iç yaşını.
Huzura giden yollarının, serinleten habercisi “
