İnsanların hormonlu olduğunu düşünüp, naturel takılan iki bacaklılara saygı duymamanız ne kadar tutarlı? İlla dikelim mi deveyi?
Kafanızdaki alt sınıf üst sınıf eksenlerinde orjine oturabilir miyiz o halde?
Yetersizliğinizi yalnızca gözlerini bile devirerek kolaylıkla size hissettiren insanlara yalakalık yapmayı; toplum içinde yaptığınız 10 yaş altı bok gibi esprilere, gerizekalı gibi görünme ihtimaline aldırış etmeden siz üzülmeyin ya da rencide olmayın diye gülen insanlara tercih ettiniz.
Duygularımdan kaçmıyorum. Ve aklıma gelmişken..
Senin Tanrıyı sorgulamadan inanacak kadar korkak olman, benim günahkar olduğum anlamına gelmiyor. Dibe vurursun yapma, diyorlar. Sorgulayınca dibe vurulabileceğini tahmin edebilecek kadar zeki insanlar, keşke topun suyun altına ne kadar batırırsan o kadar yüzeye çıkacağını bilecek kadar fizik okusalar. Ne yaptığını bilememenin adı ne zamandan beri teslimiyet?
Bir kadın sana gelip “ben annenim” desin ve sen de onun bebişi ol. Ben önce DNA testi yapacağım. Diyorsun ki “yapma, belki annen değildir gerçekten sonra çok üzülürsün”. Ben gerçeği bilmeyi tercih ediyorum. Annemse, sevgimin yanından kimse geçemeyecek. Senin aptal korkun bile. İşte bu aynı şey.
Saygı diyorduk. Dikeceksin diyorsun yani o deveyi? Bence sen ne istediğini bilmiyorsun.
Ne kullandığımı soruyorlar. Sabahları aç karnına bok için. Umulur ki size yaklaşacak olan beyaz ışığa riyanızı kusarsınız. Yoksa ak sakallı dede bile affetmez sizi.
