Bir de Bakmışsın Hepsi Riyaymış

Akışına bırakmadığın üstelediğin, müdahale ettiğin, gediğine oturtturmaya çalıştığın diğer her şey gibi, “o” da elinde kaldı.
“Ellerimle ektim bu çiçekleri” derken, çok mu suladın da soldu kaldı?
Zorlarsan kırılır!
Ah benim akılsız küçük kızım..
Şimdi zamanını bekleyen ya da zamanını beklemek zorunda kalmayacak kadar doğru bir zamana denk gelen insanlara hasetlenmek, kendi kalbinden başka hiç bir şeye zarar vermeyecek.

Nasıl olduğunu biliyorum.
Çemberin dışındaki olmanın hissini de.
Ah benim biriciğim..
Büyüyeceksin.

Önemli olanın hatırlanmak değil hatırlamak olduğunu öğreneceksin.
Kalbi kırılmış küçük bir kızsın ve dua etmeyi öğreneceksin.
Her şey her zaman umduğun gibi olmayacak.
Hayatın aslında bu olduğunu öğreneceksin.

Anladım, sanacaksın. Büyük laflar edeceksin.
Bir de bakacaksın; dünkü sen gitmiş, bugünkü ben kimmiş?
Umutsuzluk bir kaplan gibi pençesini boğazına bastığında,
Uyu benim hassas meleğim.
Güneş yeniden doğacak.
Göreceksin ki hepsi riyaymış.
Kalbini kırmaktan korkmayan insanlara, bir tebessüm bile ziyanmış.
-Epicsi

Deli

Arıyorum, ne aradığımı bilmeden.
Kaybettim bir beni benden öte, içimde bir yerlerde.
Bir başıma kaldım şimdi biçare bir benle bende; taa en içerimde.
Cemalini bilmem cismini bilmem.
Rakseder durur fikrimde.
Hevesimi alt eder zikrim.
Kendisi, en kendinde.
Yakalasa beni, kaçar bir ben içimde; öyle de bir deli...
Sevgili!
Ben anlamadım beni; içimdeki mi dışıma hayran, dışım mı içime niyazi?...

Farkındalık Balonu

Huzuru bulmak için insanlara kaçarken, huzuru bulmak için insanlardan kaçan insanlarla çarpışıyorsun. Sarsıntının gücüyle başını bir kez vurduktan sonra, geç kalmış bir hava yastığı gibi gözünün önünde şişiyor bir farkındalık balonu başka bir darbeyi önlemek için.
Olduğun yeri terk et. Şefkatini beklediğin insanların iyi olup olmadığını kontrol etmelerini beklemeden. Çünkü tüm uzuvların sevgisizliğinden ölürken, hayatında hiç tebdil gezmemiş, halktan bi haber vasat bir kral gibi yalan söyleyeceksin.
Çok iyiyim!

Annemin Elbiseleri

Gitgide gizleniyor anlam.
Görmediğim birinden saklanıyor cümlelerim.
Nokta hala sonda.
Umut hala sonda.
Umut arıyor beni; bu gece çıkmak istiyor.
Şarjım bitti.
İçine saklanıyorum gardrobun.
Kapak açılıyor ve görmüyor kimse beni.
Uzun, annemin elbiseleri.
Anla beni.
Kayboluyorum.
Kayıp, kayboluyor.
Kendimi buluyorum.
Bi tek ben varım.
Görmedim seni, gördüm.
Sobe. (19.05.2018 05:36)

Hıyanetin Bedeli

Tutmuyor hesaplar, boş dönüyor dünyadan ellerim.
Her gün bi çentiğini daha atıyorum hafızama, kaybolan zamanın.
Dünden razı gibi hücrelerim, defterimi dürüyorlqr an be an.
Hıyanet bi bıçak gibi kesiyor saçlarımı.
Küvet tıkanıyor.
Su birikiyor.
Boğuluyorum kendi kinimde.
Hiç kimse bile olamayışım çekiyor sandalyemi.
Öyle dar yerim, boşluğa bile oturamıyorum.
Akılsız başımdan kuruyor dizlerim.
Simsiyah.
Öpmüyor annem bile.
Dudaklarına verecek param da yok şimdi.
Sanki biri gelip de kurtaracak gibi beni;
Beklemeye bile üşenirken sonbaharı.

Kendimeydi ihanetim.
Kimsenin değil günah.
Kimse aklayamaz artık beni, saçlarımdan başka.

Tiryaki

Tiryakisi olduğumdan değil de,
Belki o da o an içiyordur diye,
Sırf aynı anda aynı şeyi yapalım diye içtiğim sigaralar var.
Ardı ardına her söndürüşümde..
Belki düşerim de aklına,
Bir an bile olsun,
Birbirimizin hayalini içimize çekeriz diye.

14 Temmuz 2014 / 04:32