30 Haziran 2018 Cumartesi

Islak Külot

Zifiri sessizlik.
Yalnız ben bozabilirim hicranı.
İhtiyacım yok; askıdaki kelimeler yamalanmış.
Giyindiğim her cümle takılıyor saatimin pimine.
Olduğu yerde kalıyor güneş.
Ve ay.

Vuruyor alnından.
Hangimiz düşüyoruz, anlamıyorum.
Kur yapar gibi, akıyor pencereme; perdeler kapalı.
Ceketimi ilikliyorum, altımda sarı külodum; ıslak.
Kendimden çaldım cümleleri.
Kirli hücreler, yine de beyaz.
Olur gibiyim sanki; hiç olmamış gibi.
Haşlanmıyor, kokuyor, tam zamanında.
Kitaplara bakıyor; yerde.
Utanç ısırıyor ellerimi, azgın köpek.
Ondan sanıyorum; benden.
Duvarları kanatır kulaksız doktor.
Çıldır başka dilde; aziz senfoni.
Ben ne zaman büyüyeceğim?