BUGÜN, "YARIN" GÜNLERDEN.

Daha dün, bugündü günlerden. Zamanı ikiyle çarparken, etkisini konduramadığımdan olsa gerek. Bugün, "yarın" günlerden. Değişti her şey zihnimde. Bir anda. Kendiliğinden. Elimde olmadan. Yüreğime danışmadan. Ve hükmetmeden bilincim bu oynak yasaya. Dünya sağdan dönüyor bak! Ve güneş doğuyor batıdan. Sahi, gözlerim.. Gözlerim hiç bu kadar iyi duymamıştı sabah kargalarını. Rahatsız edici.. Yerin tavanı göğün kaldırımları var bu kez. Yıldızları görmem içinse, başımı eğmem gerek. Nedir bu karmaşa? Ve niye bu denli tatlı? canımı sıkmıyor sahip olamadıklarım. Bilakis yanıbaşımdakiler hırpalıyor zihnimi. Bırakıp gidesim var herkesi. Kim elledi yine ruhumu? Ben hiç dokunmamıştım ona. Her şeyin yeri değişmiş. Düzenimi bozmuş dünya. Bir de hızlı akıyor ki, Öylesine asi zaman. İçim kurudu. Islaktı oysa daha dün gece, uyumadan. İstemsiz fark atıyorum kendime. Bi çeşit evrim mi bu? Ben seçmedim bunları. Ve tüm 'karar'ların değişti adı. Onlar artık sadece; kader kırıntısı. İstemeden kapandı ocağım. Sanırım doğal gazı yine ödemedim. Soğuyor içim gitgide senden. Üşüdüm biraz. Umrunda olmayışının ziyanı yok. Hırkamı çift kayit giysem kâfi. Ben kendimi her türlü ısıtırım. Mevsim yaz. Asıl Sen düşün yüreğideki fazla ateşi. Beni sorarsan, Bağımsızlığıma alışmaya çalışıyorum bugün. "Biz" olmak ya da olmamak da değilmiş zoraki çabalar. İyi ya da kötünün ayrıcalığı yok. "Sensizlik" ve "sen"inde. Sadece, alışmalı insan. Ve inan, senden önce de alıştım bi çok şeye. Aynı şehirde ve senden kıtalarca uzaktayım istemeden. Müjdemi isterim sevgilim! Tam şu aralar durdur zamanı. Kilometrelerce özgürüm suretinden..