Yazmamak, sanki asırlardır.
Yaşanmamış bir ömrü sahiplenmek gibi, bahsettiğim.
Ne gülünç bir burnun var, demiyor kimse.
Aynalar sarı, anlamıyorum.
Gözlerim su. Akıyor deftere.
Kızıyor babam; yat artık.
Hatırlıyorum.
Bir filme tutunmak, yaptığım.
Bir tek ona mecalim var.
Her şey çok uzak sanki.
Biraz yürümem gerek.
Olsun, geçmişin rengi var.
Ve Tanrım.
Sanki unutuyor beni.
Hatırladım.
Hatırladı.
O da olsun.
Turuncuya çalan sarı gökyüzü.
Onu ben yarattım.
Bulutlanıyor arada.
Ve o zaman, hala geçmişin rengi var.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder