Direnebilirdik.
Soyunmayı seçtik,
Üzerimize büyük zamandan.
Kurtulmayı,
Hiç kullanmadığımız biblolardan.
Kaçın!
Terk edin bu gezegeni!
Ruh kemirgenleri var; ısırıyorlar.
Kalpten hayata akan yolu bulmuşlar.
Hevesime bir tokat koydular.
Ağzımdan döküldü düşlerim.
Bir gün soracağım hesabını,
Rüzgarda sürüklenen ak gömlekten.
Bir de ona renk veren,
Otomobilin tekerinden.
İnan,
Delirmeden, akıllanmıyor insan.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder