Hoş Geldin

“Mükemmel olmayacaksa hiç olmasın” diyorsun, hiç oluyor. Yutuyor “olmasın” ı hiç. Kendi sesini bile duyamaz oluyorsun, seni yeniden başlamaya davet edecek. Kazdığın temel dolmayınca, sen düşüyorsun içine. Ruhunun mezarı oluyor vazgeçtiğin için övündüklerin. Hiçin, için oluyor. İçin için hiç oluyorsun. Olsun. Kendi mezarına toprak atmalı insan, her seferinde bir adım daha atarak üzerine. Kendi toprağını eze eze ulaşarak çiçeklere, kendini kandırmanın en güzel şeklini yaşatacak insan kendine. Sen elinden geleni yap; mükemmel olmayacaksa da olsun. Sen hepsini sev; bırak birileri senden nefret etsin. Sen üret; bırak beğenmesinler. Sen kendin ol; bırak herkes gibi sansınlar. Farkındalığını artırıcı şeyleri öğrenmeye bak; her şeyi bilmesen de olur. Hayatın sona erdiğinde götüreceğin şey bilgin değil, halin olacak. Sen kendine güven; hata diye bir şey yok. O senin tecrüben. Kaygısız gül; bir gün ağlamaktan korkan hüznün içindeki mutluluğu kaçırır. Aramızda kalsın ama gülünecek en komik hikaye de budur. Sahip değil, ait olma cesaretini göster; hüküm sürme arzusu korkudan gelir. Dengeni koru elbet; kaosun içindeki düzeni de görerek. Bir şeyleri batırmaktan, nefret edilmekten, yuhalanmaktan, hiç olmaktan, yetersiz kalmaktan, yolunu şaşırmaktan, sıkılmaktan, güçsüz kalmaktan, dengeyi yitirmekten korkmayı bıraktığın an merkezini bulacaksın. Burası, her şeyin mükemmel olacağı yer. Hoş geldin. Epicsi 29.08.2021 | 20.22