"Kim olduğumu ve nerede olmak istediğimi bilmiyorum.. Belki de bu yüzden hiç bir yerde, hiç kimseyim." Aslında ben youm la.
5 Temmuz 2018 Perşembe
Avuç İçi Kadın
Neler oluyor?
Biri? Biri.
Ben.. ben..
Kimsin sen?
Silkecek omuz hani?
İçimden yaptım.
Huzurlu bir karanlık.
Görebiliyorum sesini; kıyamete özlem duyar gibi.
Ah utanç yarıyor göğsümü, bilmiyorum neden..
Ve işte tutgaçlarım.
Bunlar da koşgaçlar.
Işık ve cennet.
Bu kokuyu tanıyorum.
Merhaba anne.
Bir ev gördüm.
Bir oda.
Koşgaç nedir bilmiyorlar burada.
Her şeyin adı başka.
Aktıkça su, küçülüyorlar.
Bir adam işten dönüyor.
Bir kadın. Avuç içi kadar.
Annesi taş galiba.
Soğuk ama; melek sanıyorum.
Karnı acıkmış.
Annemin tarhanası.
Avuç içi kadın burun kıvırıyor.
Çikolata!
Anne vermiyor.
Bir adam yaklaşıyor; adı amca.
Bu da avuç içi kadına çikolata.
Kıyamadığımı atıyor kenara.
Uçamazmış melek.
Anlıyorum.
Hiç su yok artık.
Bedenimle oynuyor.
Acıyor.
Korkuyorum.
Keşke diyorum;
Melekler de tarhana sevseydi..
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder