Tutmuyor hesaplar, boş dönüyor dünyadan ellerim.
Her gün bi çentiğini daha atıyorum hafızama, kaybolan zamanın.
Dünden razı gibi hücrelerim, defterimi dürüyorlqr an be an.
Hıyanet bi bıçak gibi kesiyor saçlarımı.
Küvet tıkanıyor.
Su birikiyor.
Boğuluyorum kendi kinimde.
Hiç kimse bile olamayışım çekiyor sandalyemi.
Öyle dar yerim, boşluğa bile oturamıyorum.
Akılsız başımdan kuruyor dizlerim.
Simsiyah.
Öpmüyor annem bile.
Dudaklarına verecek param da yok şimdi.
Sanki biri gelip de kurtaracak gibi beni;
Beklemeye bile üşenirken sonbaharı.
Kendimeydi ihanetim.
Kimsenin değil günah.
Kimse aklayamaz artık beni, saçlarımdan başka.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder