"Kim olduğumu ve nerede olmak istediğimi bilmiyorum.. Belki de bu yüzden hiç bir yerde, hiç kimseyim." Aslında ben youm la.
14 Temmuz 2014 Pazartesi
PİÇ KAPİTALİZM
Kelimelerin manası yok sevgilim. Biliyorum. Yine de sana karşı koyamıyor cümlelerim. Her şeyi bil istedim. Ve hakkında her şeyi duymak. Sen susarkende duyuyordum aslında hikayeni. Ve ben susarken de duyduğunu biliyordum esaretimi. Ama aptal oluyordum işte sana. Delice hazırlandığım bi final sınavı gibiydin. Karşında, bildiğim her şeyi unutuyordum. Ve aklıma geliyordu sen gidipte sınavım bittiğinde tüm bildiklerim. Bundan tüm deliliğim. Hep büte kaldım ben sende. Sınıfı hiç geçemedim. Alttan dersimdin hiç veremediğim. Ve ben hep demirbaş listesindeydim üniversitenin. Lanet muhasebe. O dersi de hiç sevemedim.. Sana su'sayıp, sana susamayanaydı hep rollerim. Ve biliyordum. Bundan ötürü tüm çekilmezliğim.
Sahi, çekilmez biri oldum yine. Niye bilmem bu hallerim. Ben aslında böyle değilim.. Ve söylemezdim tüm o sözleri. Bana söylettiler sevgilim. Niyesini sor da bitişlerin, Cevap arama sevgilim. Sorunun içindeyim. Yukardan emir gelmiş. Kuralsız sevince kırılırmış kalemin. Çok ayarsız sevdim sevgilim. Ne yapıyım. Anormalim.. Normalitenden af dilerim.
Akılsız başımın cezasını hep senin ayakların çekti. Gidişinden sebep, ayaklarından da özür dilerim.
Bunca insan okudu aşkla yüreğimde ki harfleri. Ama biliyorum , sen hiç sevemedin bendeki sürrealizmi. Gittin, ve yine yazıyorum yine yazıyorum sevgilim. Şiirlerimden sebep, bak, sabrına da biterim.
Aslında,o nasıl gidişti be sevgilim? Hani Gittin de burdan, gidemedin ya benden Beceriksizsizliğini severim.
Ve Kalemimden sebep, içerimde yaşayışından çekilmezim. İnsan kendine katlanabilir mi? Ben ikimizide taşıyorum sevdiğim. Bırak da ağır olsun yüreğim. Sen dolu, ben dolu.. Ben katlandım da, çok ağırdım, sen çekemedin sevgilim..
Olmasaydı diyorum şu mesafeler. Yollara yasak konulsaydı. Sağım ellerine çıksaydı solum yanaklarına. Önüm arkam sen olsaydın, vallahi sobelemezdim seni.. Ve dönünce köşeyi 100 metre ilerden, çarpışsaydık gözlerinle. Benim kirpiklerim düşseydi. Sen eğilip toplasaydın. 'Bi dilek tut' deseydin, dilekler bile sana çıksaydı. Yüreğim kaçsaydı koltuğun arasına. Sen bulsaydın. 'E pili yok bunun' derken, ruhuna uzansaydım. Ruhun yüreğime kaçsaydı. İnan uyardı sevgilim. Uymazsa, kumandaya da söverim. İstediğin kanala çıkardı içim. Diziyse dizi, filmse film. Araya reklam girmeden severdim seni inan. Öylesi halim.
Ve olsaydı
Sokaklar deniz, Denizler devrim. gezseydik sandal sandal. Hayaller serin. Ve bedava uzaklar. Sahi?
İzleyemediğimizden mi gittin çöllerde yıldızları? Sövüyorum da kızıyorsun. Yakışır ağzıma inan sevgilim. Gel gör ki değişmez dilden düşenle.. Yine piç, yine piç kapitalizm .
Olmasaydı yollar. Ve gitmek eylemi olay!
Şimdi sen gittin ya, bir olay oldu ki ardından bakmak, herkes imrendi, herkes gitti seninle sevgilim. İçim çıktı içimden, sattı beni benliğim. Ben aklende gidiğim. Ruhum cebinde kalmış, aklım peşinde. Kargoya verip gönderemedin ya koliyle.. Şimdi söverdim de sana, paran yoktur belki.. Bak bak, anlayışımı severim. Bi dudaklarım kaldı şimdi geriye.. E bi işe yarasın onlarda dimi ama?
Yollardan sebep, gidişinden öperim..
Ama sevgilim inan, yine de piç kapitalizm.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder