Dualitenin Bilgisi

Bilinebilecek her şey, tüm “bilgi” dualitedendir. Bilgiyi almak ise, kibir gerektirir. Bilmek için bir “bilen” olmalıdır. “Ben” olmalıdır. Bilginin olduğu yerde, ego vardır ve her zaman olacaktır. Ondan kurtulmaya çalışmak boşunadır. Egonun varlığını kabullen. Ve kabullenişin, sana bir sakinlik getirecektir. Tam da buradan, sakinliğin kucağından aklet; reddedilebilecek ve kabullenilebilecek bir şey varsa ortada, onu reddedecek veya kabul edebilecek biri de var demektir içeride… Kim o? Kim bu kararları veren? Sen mi? İçinden bakan Tanrı mı? Peki ya onu “fark eden” kim? “Kararı vereni fark eden” ve “kim olduğunu sorgulayan” kim? Sonunda sadece “sessizlik” kalana kadar bir adım geri çık… Orada biri yok. Bir şey var; kim olduğunu veya ne olduğunu kimsenin bilemeyeceği. Bir şey; her şeyi algılayan… Ve tam da vardığımız bu noktada; bir “kendilik hissi” karşılar seni; üzerine düşündüğün anda adını koymaya ve bir yere oturtmaya çalışacağın. Ve SAHİPLENDİĞİN AN’da, egonun tuzağına düşüp “benlik algısını” oluşturacağın. Kim bu “BEN”? Tanrı mı? Sen mi? Yanılgı mı? Hakikat mi? Kim bilir?... Buyuruyor ki Tanrı; “her şeyi bilemezsin.” Zaten “hakikat” de, bilginin dışındaki yerdedir. ✍️Epicsi | 22.12.2023 | 19.03